Çare Yoktu, Değişecektim

Ev sahibi, grup içinde evrilmekten canı sıkılıp evrimini bozkırda ve imara müsait yaylalarda tamamlayan bir canlıdır. İlk örnekleri, verimli topraklardaki arazileri 3 gergedan budu karşılığında ucuza kapatıp üzerine ucuz lahitlerden yaptıkları mağaraları homo saphienslere satarak yollarını bulmuşlardır. Günümüzde ise, atalarının miras bıraktıkları yöntemleri hala uyguluyor. Bozkırdaki güçleri düşse de şehirde hala çok güçlüler.

TV Üniteleri

Benim müstakbel ev sahibim de onlardan biriydi. Her türlü emlak arama mecrasında arama yaptıktan sonra hem kriterlerime hem de bütçeme en uygun evin, "Hali vakti yerinde, efendi, kamuda çalışan" bir kiracı arayışındaki ev sahibiydi. Onun aradığı kriterlere uymak bir yana dursun, "Buyurun gelin, görüşelim" bile demeyeceği türden bir kiracı adayıydım fakat bu eve ihtiyacım vardı, tutmalıydım. Bu yüzden değişip ev sahibinin istediği gibi biri olmaya karar verdim.

Küpeler çıktı, giyim kuşam değişti, konuşma kaydı, saçlar döküldü (aslında bunu planlamamıştım, diğerlerini yapınca default olarak geldi) ve artık olmuştu; adeta bir Seyfi Dayı, bir Remzi Amca olmuştum. Her şeyi kadere bağlıyor, sık sık daralıyor ve mide ekşimesi sesi çıkarıyordum. İyi ve efendi bir evde olacak her şeye hâkimdim, halı motifleri, TV üniteleri, avize fiyatları benden soruluyordu.

Avize Modelleri

Düzelip, bu Seyfi halimde ev sahibinin karşısına dikildim, “Ey ev sahibi…cşşşk…pmmffeeh…çok şükür…artık istediğin gibi biriyim ve evine talibim!” dedim.

Gülümsüyordu, “Bir gün hepiniz benim gibi olacaksınız. Dünya ev sahibi dolacak!” der gibi.